หมีพูห์ หรือ วินนี-เดอะ-พูห์ ( Winnie-the-Pooh) เป็นตัวละครหมีที่สร้างขึ้นโดย เอ. เอ. มิลน์ และตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ 14 ตุลาคมค.ศ. 1926 ในหนังสือเรื่อง วินนี-เดอะ-พูห์ และ เดอะเฮาส์แอตพูห์คอร์เนอร์ (1928)
เนื้อเรื่องในหนังสือมีลักษณะคล้ายกับ ป่าแอชดาวน์ ในเมือง อีสต์ซัซเซก ในประเทศอังกฤษ โดยชื่อ วินนี มาจากชื่อตุ๊กตาหมีของทหารชาวแคนาดานายหนึ่ง ซึ่งตั้งตามชื่อเมือง วินนีเพก ในประเทศแคนาดา
นอกจากหมีพูห์แล้วเพื่อนในป่าที่ได้รับความนิยมได้แก่ พิกเลต ทิกเกอร์ และ อียอร์
ต่อมา วอลต์ดิสนีย์ ได้นำวินนี-เดอะ-พูห์ มาจัดทำและได้เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น Winnie the Pooh (โดยไม่มีเครื่องหมายขีด) และหมีพูห์ได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของดิสนีย์
หมีที่ชื่อว่า วินนี่ เดอะ พูห์ เป็นผลงานสร้างสรรค์ของเอ.เอ.ไมลน์ ( A.A.Miline) นักเขียนชาวอังกฤษ มีชื่อเต็มว่า อลัน อเล็กซานเดอร์ ไมลน์
ตำนานของหมีพูห์เริ่มจากการที่ทหารกองทัพแคนาดาได้นำหมีน้อยตัวหนึ่ง ชื่อว่า วินนี่ เพ็ก แก่ประเทศอังกฤษ เพื่อให้เป็นสัญลักษณ์ของการร่วมรบกันระหว่างกองทัพแคนาดาและอังกฤษในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ( ค.ศ.1914-1918)
หมีน้อยตัวนี้ได้ไปอยู่ที่สวนสัตว์กรุงลอนดอน ในปี 1919 ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของชาวลอนดอนมาก รวมถึงหนูน้อยคริสโตเฟอร์ โรบิน ลูกชายของนักเขียนชื่อเอ.เอ.ไมล์น
หนูน้อยคริสโตเฟอร์นำชื่อวินนี่ เพ็ก ไปตั้งชื่อตุ๊กตาหมีตัวโปรดว่า วินนี่ เดอะ พูห์ โดยคำว่า “ พูห์” (Pooh) เป็นชื่อของหงส์ในกวีบทหนึ่ง
ต่อมาเอ.เอ.ไมลน์ จึงเริ่มเขียนเรื่องราวของวินนี่ เดอะ พูห์ และเพื่อนพ้องของมัน โดยหนังสือวางจำหน่ายเมื่อปีค.ศ.1926 หรือ 74 ปีที่แล้ว
กระทั่งปี 1996 ที่ผ่านมา ยอดขายหนังสือสูงถึง 20 ล้านเล่ม แปลเป็นภาษาต่างๆมากกว่า 25 ภาษา ในขณะเดียวกันวอลต์ ดิสนีย์ ซื้อลิขสิทธิ์หมีพูห์และนำไปสร้างการ์ตูนบนแผ่นฟิล์มในปี 1996 พร้อมกับผลิตภัณฑ์มากมายก่ายกอง ทำให้หมีพูห์เป็นตัวการ์ตูนยอดนิยมอันดับ 2 ของเด็กอเมริกันรองจากมิกกี้ เม้าส์
หมีพูห์รู้ดีว่าเขาต้องการอะไรเมื่อ “ ท้องเริ่มส่งเสียงร้อง” นั่นคือ น้ำผึ้งไง!
อืม... แต่จะทำอย่างไรหากเขาพบเพียงโถเปล่าที่มีน้ำผึ้งเหนียว ๆ
ติดอยู่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
“ งั้นเราก็ต้องช่วยจัดการให้โถเกลี้ยงเร็ว ๆ หน่ะสิ” เจ้าหมีสมองเล็ก (แต่บางครั้งก็ฉลาดล้ำลึก)
ตัวนี้อาจพยายามหลอกเจ้าผึ้งขี้สงสัยว่ าตัวเขาคือเมฆฝนสีดำก้อนใหญ่ หรือถ้าคิดอีกที
การแวะไปบ้านกระต่ายเพื่อหาขนมหวานทานดูจะเป็นเรื่องง่ายกว่า ( และเจ็บตัวน้อยกว่าด้วย)
แต่ไม่ว่าพูห์จะเลือกทำอะไรก็มักจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเสมอ เช่น ติดอยู่ในรูกระต่าย
แคบ ๆ และไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวออกมาได้ เป็นต้น แต่ก็นั่นแหล่ะ เขามักจะหาทางออกได้เสมอ
เพราะแม้สมองของเขาจะเต็มไปด้วยนุ่น แต่เพื่อนรักของคริสโตเฟอร์ โรบิน
หรือที่ใคร ๆ เรียกว่าเจ้าหมีแก่จอมงี่เง่าตัวนี้มีจิตใจที่งดงาม
ในชีวิตจริง วินนี่ย์เดอะพูห์ ( หรือที่รู้จักกันในชื่อ เอ็ดเวิร์ดแบร์ ในช่วงแรกเมื่อเขาปรากฏตัวใน
‘When We Were Very Young’ คือ ของเล่นสุดรักสุดหวงของคริสโตเฟอร์ มิลล์
( ลูกชายของเอ. เอ. มิลล์) ซึ่งได้รับเจ้าหมีน้อยตัวนี้เป็นของขวัญครบรอบหนึ่งขวบของเขาใน
ปี 1921
ปัจจุบัน วินนี่ย์เดอะพูห์ถูกจัดแสดงให้แฟน ๆ ของการ์ตูนเรื่องดังกล่าวได้ชมกันที่ Children’s
Reading Room ใน New York Public Library บนถนน West 53rd Street
ผู้ให้เสียงสำหรับตัวการ์ตูนตัวนี้ คือ สเตอร์ลิง ฮอลโลเวย์ ซึ่งเป็นนักแสดงชื่อดังและนักพากย์ที่สตูดิโอดิสนี่ย์
เนื้อเรื่องในหนังสือมีลักษณะคล้ายกับ ป่าแอชดาวน์ ในเมือง อีสต์ซัซเซก ในประเทศอังกฤษ โดยชื่อ วินนี มาจากชื่อตุ๊กตาหมีของทหารชาวแคนาดานายหนึ่ง ซึ่งตั้งตามชื่อเมือง วินนีเพก ในประเทศแคนาดา
นอกจากหมีพูห์แล้วเพื่อนในป่าที่ได้รับความนิยมได้แก่ พิกเลต ทิกเกอร์ และ อียอร์
ต่อมา วอลต์ดิสนีย์ ได้นำวินนี-เดอะ-พูห์ มาจัดทำและได้เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น Winnie the Pooh (โดยไม่มีเครื่องหมายขีด) และหมีพูห์ได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของดิสนีย์
หมีที่ชื่อว่า วินนี่ เดอะ พูห์ เป็นผลงานสร้างสรรค์ของเอ.เอ.ไมลน์ ( A.A.Miline) นักเขียนชาวอังกฤษ มีชื่อเต็มว่า อลัน อเล็กซานเดอร์ ไมลน์
ตำนานของหมีพูห์เริ่มจากการที่ทหารกองทัพแคนาดาได้นำหมีน้อยตัวหนึ่ง ชื่อว่า วินนี่ เพ็ก แก่ประเทศอังกฤษ เพื่อให้เป็นสัญลักษณ์ของการร่วมรบกันระหว่างกองทัพแคนาดาและอังกฤษในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ( ค.ศ.1914-1918)
หมีน้อยตัวนี้ได้ไปอยู่ที่สวนสัตว์กรุงลอนดอน ในปี 1919 ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของชาวลอนดอนมาก รวมถึงหนูน้อยคริสโตเฟอร์ โรบิน ลูกชายของนักเขียนชื่อเอ.เอ.ไมล์น
หนูน้อยคริสโตเฟอร์นำชื่อวินนี่ เพ็ก ไปตั้งชื่อตุ๊กตาหมีตัวโปรดว่า วินนี่ เดอะ พูห์ โดยคำว่า “ พูห์” (Pooh) เป็นชื่อของหงส์ในกวีบทหนึ่ง
ต่อมาเอ.เอ.ไมลน์ จึงเริ่มเขียนเรื่องราวของวินนี่ เดอะ พูห์ และเพื่อนพ้องของมัน โดยหนังสือวางจำหน่ายเมื่อปีค.ศ.1926 หรือ 74 ปีที่แล้ว
กระทั่งปี 1996 ที่ผ่านมา ยอดขายหนังสือสูงถึง 20 ล้านเล่ม แปลเป็นภาษาต่างๆมากกว่า 25 ภาษา ในขณะเดียวกันวอลต์ ดิสนีย์ ซื้อลิขสิทธิ์หมีพูห์และนำไปสร้างการ์ตูนบนแผ่นฟิล์มในปี 1996 พร้อมกับผลิตภัณฑ์มากมายก่ายกอง ทำให้หมีพูห์เป็นตัวการ์ตูนยอดนิยมอันดับ 2 ของเด็กอเมริกันรองจากมิกกี้ เม้าส์
หมีพูห์รู้ดีว่าเขาต้องการอะไรเมื่อ “ ท้องเริ่มส่งเสียงร้อง” นั่นคือ น้ำผึ้งไง!
อืม... แต่จะทำอย่างไรหากเขาพบเพียงโถเปล่าที่มีน้ำผึ้งเหนียว ๆ
ติดอยู่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
“ งั้นเราก็ต้องช่วยจัดการให้โถเกลี้ยงเร็ว ๆ หน่ะสิ” เจ้าหมีสมองเล็ก (แต่บางครั้งก็ฉลาดล้ำลึก)
ตัวนี้อาจพยายามหลอกเจ้าผึ้งขี้สงสัยว่ าตัวเขาคือเมฆฝนสีดำก้อนใหญ่ หรือถ้าคิดอีกที
การแวะไปบ้านกระต่ายเพื่อหาขนมหวานทานดูจะเป็นเรื่องง่ายกว่า ( และเจ็บตัวน้อยกว่าด้วย)
แต่ไม่ว่าพูห์จะเลือกทำอะไรก็มักจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเสมอ เช่น ติดอยู่ในรูกระต่าย
แคบ ๆ และไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวออกมาได้ เป็นต้น แต่ก็นั่นแหล่ะ เขามักจะหาทางออกได้เสมอ
เพราะแม้สมองของเขาจะเต็มไปด้วยนุ่น แต่เพื่อนรักของคริสโตเฟอร์ โรบิน
หรือที่ใคร ๆ เรียกว่าเจ้าหมีแก่จอมงี่เง่าตัวนี้มีจิตใจที่งดงาม
ในชีวิตจริง วินนี่ย์เดอะพูห์ ( หรือที่รู้จักกันในชื่อ เอ็ดเวิร์ดแบร์ ในช่วงแรกเมื่อเขาปรากฏตัวใน
‘When We Were Very Young’ คือ ของเล่นสุดรักสุดหวงของคริสโตเฟอร์ มิลล์
( ลูกชายของเอ. เอ. มิลล์) ซึ่งได้รับเจ้าหมีน้อยตัวนี้เป็นของขวัญครบรอบหนึ่งขวบของเขาใน
ปี 1921
ปัจจุบัน วินนี่ย์เดอะพูห์ถูกจัดแสดงให้แฟน ๆ ของการ์ตูนเรื่องดังกล่าวได้ชมกันที่ Children’s
Reading Room ใน New York Public Library บนถนน West 53rd Street
ผู้ให้เสียงสำหรับตัวการ์ตูนตัวนี้ คือ สเตอร์ลิง ฮอลโลเวย์ ซึ่งเป็นนักแสดงชื่อดังและนักพากย์ที่สตูดิโอดิสนี่ย์
วินนี่ เดอะ พูห์ หมีอ้วนสีเหลือง ซึ่งเป็นตัวละครเอกของเรื่อง ชอบความร่าเริงสนุกสนานอารมณ์ดี ไม่คิดอะไรเครียดๆ ก็คือมองโลกในแง่ดี ชอบแต่งกลอน แต่งเพลง แล้วก้ร้องเอง ชอบสนุกกับเพื่อนๆ มีความคิดแปลกๆ อาจเป็นความคิดที่คนอื่นอาจ จะมาองข้ามไป แต่พูห์นึกออก แล้วนำความคิดนั้นมาใช้ ทำให้เกิดเป็นเรื่องราวสนุกๆ ขึ้นมากมาย
วันหนึ่งวินนี่เดอะพูห์ออกมาเดินเล่น แล้วไปเจอะกับต้นโอ๊กใหญ่ต้นหนึ่ง อะฮ้า! มีรังผึ้งฝูงใหญ่อยู่บนต้นนั้น แล้วมันก็ต้องมีน้ำผึ้งอยู่ มันเริ่มปีนขึ้นไป ปีนขึ้นไป พร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดก็้เกิดขึ้น มันตกลงมา แต่มันก็ยังไม่ละความพยายาม มันไปถามคริสโตเฟอร์ โรบินถึงลูกโป่งสักใบหนึ่ง มันคิดจะปลอมตัวเป็นก้อนเมฆ ลอยขึ้นไป แล้วมันก็เกาะลูกโป่งลอยขึ้นไป เพื่อให้ฝูงผึ้งตายใจจริงๆ คริสโตเฟอร์ โรบิน จึงกางร่ม แล้วเดินไปมาพลางบ่นพึมพำใต้ต้นโอ๊ก พูห์ลอยขึ้นไปอย่างสบายอารมณ์ แตไม่ง่ายเสียแล้วฝูงผึ้งไม่ได้โง่อย่างที่มันคิด มันเริ่มเข้ามาหาก้อนเมฆเป็นฝูง คริสโตเฟอร์ โรบิน จึงตัดสินใจช่วยพูห์โดยยิงปืนอัดลมที่เอามาด้วย ลูกโป่งแตกตุ้บ แล้วพูห์ก็ค่อยๆ ร่วงลงมาพร้อมกับท่ายกแขนเกาะสายลูกโป่ง
วินนี่เดอะ พู Winnie The Pooh PooH เป็นหมีที่น่ารัก เป็นสิ่งที่ใช้แทนความนุ่มนวล
และอ่อนโยน พูเป็นหมีที่มีสมองอันเล็กน้อยจึงไม่แปลกที่
เขาจะไม่ฉลาดในหมู่เพื่อนๆของเขา แต่ก็มีความผูกพันธ์กันเป็นอย่างดี
ซึ่งเพื่อนๆ ได้ยกย่องให้พูเป็นผู้นำ แต่สิ่งที่
สำคัญที่สุดของพูกลับเป็นน้ำผึ้งและจะหิวอยู่ได้ตลอด
ไม่ว่าสิ่งใดจะเงีบยอยู่แต่ท้องของพูก็จะร้องดังขึ้นมาเสมอออกโรงครั้งแรก : 1996 ตอน หมีพูกับต้นไม้น้ำผึ้ง
ลักษณะนิสัย : อ่อนโยน เป็นผู้นำ
งานอดิเรก : การหิวและกินน้ำผึ้งตลอดเวลา คืองานอดิเรก
คำที่ชอบพูด : "ทำยังไงฉันถึงจะได้น้ำผึ้งนะ"
และอ่อนโยน พูเป็นหมีที่มีสมองอันเล็กน้อยจึงไม่แปลกที่
เขาจะไม่ฉลาดในหมู่เพื่อนๆของเขา แต่ก็มีความผูกพันธ์กันเป็นอย่างดี
ซึ่งเพื่อนๆ ได้ยกย่องให้พูเป็นผู้นำ แต่สิ่งที่
สำคัญที่สุดของพูกลับเป็นน้ำผึ้งและจะหิวอยู่ได้ตลอด
ไม่ว่าสิ่งใดจะเงีบยอยู่แต่ท้องของพูก็จะร้องดังขึ้นมาเสมอออกโรงครั้งแรก : 1996 ตอน หมีพูกับต้นไม้น้ำผึ้ง
ลักษณะนิสัย : อ่อนโยน เป็นผู้นำ
งานอดิเรก : การหิวและกินน้ำผึ้งตลอดเวลา คืองานอดิเรก
คำที่ชอบพูด : "ทำยังไงฉันถึงจะได้น้ำผึ้งนะ"
ในตัวของ Tigger เต็มไปด้วยความสนุกสนานอย่างที่สุด เขามักจะแชร์ความสนุก
กับเพื่อนของเขาเสมอ แต่ยกเว้นกับ Rabbit ที่เขาไม่ค่อยอยากจะสนุกด้วย
Tigger เป็นเสือที่ชอบใช้คำพูดที่ผิดๆ โอ้อวดพูดอะไรเกินจริง
เป็นตัวป่วนที่สุดในหมู่เพื่อนชอบทำตัวเป็นผู้รู้และชอบเป็นนักสืบ ออกโรงครั้งแรก : 1998-ตอนหมีพูและวันลมพัดแรง
ลักษณนิสัย : สนุกสุดๆรักเพื่อน และเป็นนักสืบแบบมั่วๆ ชอบพูดอะไรเกินจริง
งานอดิเรก : ใช้หางของตัวเองกระโดดไปมา
คำที่ชอบพูด : "สิ่งนั้นคือสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุดของ Tigger "
จึงมีแต่เพื่อนของเขาที่คอยให้ความช่วยเหลืออยู่เสมอ ความฝันของเขาเป็นสิ่งที่เวอร์สุดๆ การแสดงออกทางอารมณ์เมื่อดูที่สีหน้าของเขาก็จะรู้ทันทีว่าเขารู้สึกอย่างไร
Eeyoreถ้าดูภายนอกก็แค่ลาสีเทาตัวหนึ่ง แต่ภายในจิตใจของเขาเต็มไปดวยความเอื้ออารี
ให้ความช่วยเหลือคนอื่นด้วยความเต็มใจเสมอ และมีโอกาส
ทำพลาดน้อยมากออกโรงครั้งแรก : 1996-ตอนหมีพูกับต้นไม้น้ำผึ้ง
ลักษณะนิสัย : ลาผู้ดูเซื่องๆ ไม่ค่อยยุ่งกับใคร
งานอดิเรก : มีปัญหากับหางของตัวเองและยุ่งกับสร้างบ้านของเขา
คำที่ชอบพูด : "ฉันไม่ได้เก่งที่หาง แต่ฉันก็ต้องมีมัน"
เขาใจกว้างในหมู่เพื่อน Piglet ไม่ค่อยที่จะกระตือรือร้นที่
จะทำอะไรซักอย่างชอบพูดติดอ่างในบางครั้ง และกลัวในสิ่งที่ยังไม่รู้แน่ว่ามันเป็นอะไร เขารักเพื่อนๆ
ของเค้ามากโดยเฉพาะหมีพู และยังมีอารมณ์เป็นศิลปินด้วยชอบร้องเพลงและแต่งกลอนให้เพื่อนๆ ฟังออกโรงครั้งแรก : 1998-ตอนหมีพูและวันลมพัดแรง
ลักษณะนิสัย : ขี้กลัว อยากรู้อยากเห็น ใจกว้าง
งานอดิเรก : การเป็นเพื่อนที่ดีของ Pooh
คำที่ชอบพูด : "โอ้....แต่..แต่,เอ่อ..ฉัน..เอ่อ..."
ที่จะมาเอาชีวิตของพวกเค้าเพราะด้วยการพูดของTigger ซึ่งจริงๆ
แล้วก็ยังไม่มีใครได้เห็นตัวจริงๆ ของ Lunpy เห็นแต่ร่องรอยที่ Roo กับ Lumpy
ทำเสียหายไว้หลังจากการเล่นสนุก Lumpy เป็นช้างน้อยที่ไร้เดียงสาพอ ๆ
กับ Roo เล่นสนุกไปวัน ๆ จิตใจกล้าหาญเกินตัว ชอบแสดงละครและร้องเพลงออกโรงครั้งแรก : -
ลักษณนิสัย : ไร้เดียงสา กล้าหาญ
งานอดิเรก : เล่นสนุกไปวันๆ
คำที่ชอบพูด : -
ใช้ปลูกพืชผักของเขากว่า 25 ไร่ เขาจะหวงพื้นที่นี้ที่สุดห้ามใครเข้า
ใกล้ก่อนได้รับอนุญาติเด็ดขาด วันๆ เอาแต่ดูแลสวน
Rabbit เป็นกระต่ายที่ทะนงในความคิดของตัวเองที่สุดชอบแสดงตน
เป็นผู้รู้ที่สุดและก็มักจะผิดพลาดเสมอแต่เขาก็ยอมรับ
กับควมผิดพลาดของเขา เป็นกระต่ายที่ตื่นตูม แต่เขาก็รักเพื่อนของเขาที่สุด ออกโรงครั้งแรก : -
ลักษณะนิสัย : แสดงตนเป็นผู้รที่ผิดๆ ,ตื่นตูม
งานอดิเรก : ดูแลสวน
คำที่ชอบพูด : "อย่ายุ่งกับสนของฉันนะ""โอ้..แย่แล้ว"
อยากรู้อยากเห็น การค้นพบอะไรซักอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ
คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา แสดงออกด้านความรักกับแม่ของเค้าอย่างชัดเจน
และมักเห็นอกเห็นใจคนอื่นเสมอ
เขามีเพื่อนที่สนิทที่สุดคือ Lumpy เขาเข้ากันได้เป็นอย่างดี
สร้างความปวดหัวให้กับ เพื่อน ๆ ของพูเสมอออกโรงครั้งแรก : -
ลักษณนิสัย : ไร้เดียงสา อยากรู้อยากเห็น
งานอดิเรก : เล่นสนุกไปวันๆ
คำที่ชอบพูด : "ว้าว...สนุกที่สุดเลยย..."
ตัวละครอื่นๆในเรื่อง
แคงก้า
Kanga แม่ของ Roo ผู้อ่อนโยน มีจิตใจดี โอบอ้อมอารี มักจะทำอาหาร ให้เพื่อนคนอื่นเสมอ
รู
Roo เป็นจิงโจ้ที่เด็กที่สุดในหมู่เพื่อนๆ เต็มไปด้วย ความไร้เดียงสาที่สุด สนุกไปวันๆ อยากรู้อยากเห็น การ ค้นพบอะไรซักอย่างเล็กๆน้อยๆคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ของเขา แสดงออกด้านความรักกับแม่ของเค้าอย่างชัดเจน และมักเห็นอกเห็นใจคนอื่นเสมอ เขามีเพื่อนที่สนิทที่สุดคือ Lumpy เขาเข้ากันได้เป็นอย่างดี สร้างความปวดหัวให้กับ เพื่อนๆและพูห์เสมอ
คริสโตเฟอร์ โรบิน
เด็กชายนิสัยดี เพื่อนที่น่ารักของสัตว์ทั้งหลายในป่า 100 เอเคอร์ ผู้เป็นทื่พึ่งพิงของทุกคน
อาวห์(uncle) นกฮูกที่อาศัยอยู่บนต้นไม้สูง อาวห์ชอบคุยเรื่องแปลกๆจนเกิดการผจญภัยขึ้นรหลายครั้ง เช่น ครั้งที่ต้องไปช่วยคริสโตเฟอร์ โรบิน เพราะความเข้าผิดของอาวห์
โกเฟอร์
Gofer ตัวตุ่นจอมขุด ชอบขุดเป็นชีวิตจิตใจ บ่อยครั้งที่เพื่อน ๆ ตกลงไปในหลุมของเขา โดยเฉพาะอย่าง Rabbit
ลัมปี้
Lumpy ช้างน้อย เพื่อนสนิทของ Roo พวกหมีพูห์คิดว่า Lumpy เป็นสัตว์ร้ายตัวโตที่จะ มาเอาชีวิตของพวกเค้า เพราะด้วยการพูดของ Tigger ซึ่งจริงๆ แล้วก็ยังไม่มีใครได้เห็นตัวจริง ของ Lunpy เห็นแต่เพียงร่องรอยที่ Roo กับ Lumpy ทำเสียหายไว้หลังจากการเล่นสนุก Lumpy เป็นช้างน้อยที่ไร้เดียงสาพอๆกับ Roo เล่นสนุกไปวันๆ จิตใจกล้าหาญเกินตัว ชอบ แสดงละครและร้องเพลง
ดาร์บี้
ดาร์บี้เป็นเด็กผู้หญิงอายุราวๆ 6-7 ขวบ เป็นเด็กที่ฉลาดเทียบเท่าแรบบิท เอกลักษณ์เฉพาะตัวของดาร์บี้คือการหัวเราะ
บัสเตอร์
บัสเตอร์เป็นหมาของดาร์บี้ ซึ่งก็ชอบเล่นเหมือนรูกับลัมปี้
